ကမာ္ဘမီးေလာင် သားေကာင်ချနင်း

ကမာ္ဘမီးေလာင် သားေကာင်ချနင်း။ ။ ကမာ္ဘြကီး မီးေလာင်သကဲ့သို့ အလွန် ပူြပင်းေသာအခါ မိခင်ြဖစ်သူသည် မိမိသက်သာရာ ရေစရန် မိမိသားသမီးကိုပင် ေြမတွင်ချ၍ မိမိလွတ်ေြမာက်ရာ လွတ်ေြမာက်ေြကာင်းကိုသာ လုပ်ေဆာင်သည်။
ကိုယ်မချိ အမိေသာ်လည်း သားေတာ်ခဲ နှင့် အတူတူ။

“ကမာ္ဘမီးေလာင် သားေကာင်ချနင်း ဆိုသလို မတတ်သာလို့ သမီးေလး ေပးရတာ ကံတာချပါေတာ့ အမိရယ်။” ကျမ်းကိုး။ ။[၁၂၉၇] ဒဂုန်၊ ၁၈၆။ ၁၅၀။

ေရှးအခါက သဲကန္တရကို ြဖတ်သန်း၍ ခရီးသွားလာြကေသာ လှည်းကုန်သည်တို့သည် လမ်းခရီးတစ်ေနရာတွင် ညအိပ်ရပ်နားြပီး နံနက်အချိန် အေဆာတလျင် ခရီးနှင်ြကရာ မိခင်တစ်ဦးနှင့် ကေလးငယ်တို့ ကျန်ခဲ့သည်။ ေနြမင့်ေသာအခါ သဲပူလွန်းသြဖင့် ေြခြဖင့်မနင်းနိုင်ဘဲ ေတာင်းကိုချ၍ နင်းသည်။ ေတာင်းပူလာေသာအခါ ေခါင်းခုအ၀တ်ကို ချ၍ နင်းြပန်သည်။ ေခါင်းခုအ၀တ်ပူလာေသာအခါ ရင်ခွင်ပိုက်ထားေသာ သားငယ်ကို သဲေပါ်ချကာ တတ်နင်းေလသည်။ ေနာက်ဆံုးတွင် မိခင်လည်း ေသဆံုးရေလသတည်း။

ကျမ်းကိုး။ ။သံယုတ္တနိကာယ်၊ ခန္ဓ၀ဂ္ဂအဠကထာ။ ၂၆၈။

{ZaunG}